Gisteren zou ik met Abel naar Midlake in Paradiso gaan. Maar er gaat bij ons altijd vanalles mis, en ook deze keer; Abel was ziek. Te ziek om mee te gaan. Geen enkele van onze vrienden had zin of tijd om mee te gaan (of ze vonden de muziek niet leuk). Uiteindelijk is Andreas (jeweetwel, die man van Burgerwaanzin die ook m’n vader is) meegegaan, met de voorwaarde dat hij om half 10 weer weg moest. Dat is uiteindelijk 10 uur geworden, want het concert was toch wel erg goed.

continue reading…