Beautiful Freaks

alternative music pirate radio / reviews

tegenvallend

Arcade Fire - The SuburbsHet kan niet ontkent worden dat Arcade Fire een goede band is, en bovendien één van de invloedrijkste van het vorige decennium. Debuutalbum Funeral klonk op een heel eigen manier verzorgd en tegelijkertijd punky, terwijl de opvolger Neon Bible grootser en monumentaler was, maar daardoor wel minder spontaan. Na drie jaar van stilte waren de verwachtingen voor een derde album steeds groter geworden. Toen bekend werd dat Arcade Fire weer in de studio was gekomen was ik verheugd, het nieuws dat de band dit jaar ook op Rock Werchter staat vond ik nog leuker. En langzaam maar zeker beginnen ook de eerste echte tekenen van leven weer te komen; al eerder waren de twee eerste nummers, waaronder het titelnummer The Suburbs, bekend geraakt (en natuurlijk op Beautiful Freaks gedraaid).  In de tussentijd kregen we ook de albumcover te zien en afgelopen week zijn er weer twee nummers bijgekomen: We Used to Wait en Ready to Start. Hier een kort overzicht en een besprekeing van alle bekende nummers.

continue reading…

MGMT - CongratulationsNaast Yeasayer kennen we ook MGMT als een van de hipste bandjes uit het epicentrum van de hedendaagse indiemuziek, de New Yorkse wijk Brooklyn. In 2008 werden we al aangenaam verrast met de hitgevoelige popmuziek van deze neo-hippies, die vooral leunden op elektronische beats. Fijne deuntjes, maar misschien net iets te drammerig en al snel waren we ze beu. Het tweede album van MGMT, Congratulations, ligt wat moeilijker dan hun debuut. De moeilijke tweede waar altijd over wordt gesproken. In plaats van mooie maar simpele popliedjes zijn die op Congratulations moeilijk te doorgronden werken (werken ja, te danken aan het feit dat Siberian Breaks 12 minuten duurt!), nog eclectischer alle kanten uit schietend dan voorheen maar met een veel minder grote focus op de elektronica. De grote vraag: blijft MGMT voor altijd in de schaduw staan van hun lichtelijk geniale debuut?

continue reading…

DeWolff @ ParadisoGeïnspireerd door de platenkast van hun vader maken de jonge jongens van DeWolff muziek die zij zelf typeren als psychedelic hard groovin’ funky rock’n’rollin’ hot bluesdrivin’ hellhounding supersweet sixties explosion. Treffend. Ik zag ze al een jaar eerder in Paradiso met een uitbundige show en vanwege hun optreden op de PinkPop Persconferentie ’10 hebben Abel en ik toch besloten ook dit concert aan te doen. Dat was wederom erg goed en live stijgt de muziek van DeWolff mijlenver boven de liedjes op hun album Strange Fruits and Undiscovered Plants en, wat mij betreft nog beter, hun titelloze debuut-EP uit. Daarbij heeft de frontman van de band, Pablo van de Poel, al de attitude en uitstraling van een echte rockster, alleen dan zonder het foute van sommige bands waarop ze geïnspireerd zijn.

continue reading…

Twitter #pp10 - 1

De eerste mijlpaal in de historie van ”Beautiful Freaks” is natuurlijk de PinkPopconferentie 2010. Eenmaal aangekomen merken we dat we veruit de jongsten zijn in deze menigte van pers. Toen we de zaal betraden werd de sound gecheckt, kort daarna kwam Giel Beelen in een ”flitsend” roze overhemd het podium op.
We begonnen met ”het 40-jarige PinkPop moment” natuurlijk: Bruce Springsteens optreden. Na het, toch wel mooie, fragment van de inmiddels vrij oude macho Bruce Springsteen kwam ”Mr.PinkPop” Jan Smeets het podium op.
Hij maakte de line-up van vrijdag bekend, onze twitter zei:

continue reading…