Beautiful Freaks

alternative music pirate radio / reviews

rock werchter

1. Eels – Beautiful Freak

2. Joanna Newsom – Good Intentions Paving Company
3. Heather Nova – Wanna Be Your Light
4. John Grant – I Wanna Go to Marz

5. The Frames – Seven Day Mile
6. Point Quiet – Nortena
7. The Swell Season – Low Rising

8. Silence Is Sexy – Here Comes the Wave
9. De Staat – The Fantastic Journey of the Underground Man (remix by DJ DNA)
10. NeWax – Pow Pow Pow

11. The The – Darkness Cannot Exist in the Presence of Light
12. Matt Henshaw – The Deepest Cellar
13. Kula Shaker – High in Heaven

14. Vampire Weekend – Cape Cod Kwassa Kwassa
15. Editors – Bricks & Mortar

16. Green Day – 21st Century Breakdown
17. Stereophonics – Mr. Writer
18. Pearl Jam – Baba O’riley

continue reading…

Na Pinkpop is ook Rock Werchter aan de beurt om het kritische oordeel van Beautiful Freaks-recensisten Abel en Caspar te ondergaan. Ons tweede Werchter op rij, met een line-up die wat ons betreft die van vorig jaar overstijgt. Met onder andere Muse, Arcade Fire en Pearl Jam schatten wij Werchters line-up ook hoger in dan die van het roze festival in Limburg. Oh ja, de weersvoorspellingen beloven ook veel goeds.

En Beautiful Freaks zal van dit alles semi-live verslag doen. Geen twitterfeed zoals op Pinkpop, maar wel elke dag een blogpost met foto’s. Hou Beautiful Freaks dus in de gaten, de komende dagen.

1. Eels – Beautiful Freak

2. Kula Shaker – Peter Pan R.I.P.
3. Travis – J. Smith
4. Radiohead – Creep

5. Pearl Jam – Black
6. The National – Lemonworld
7. Crowded House – Four Seasons in one Day

8. Beach House – Silver Soul
9. Stars – We Don’t Want Your Body
10. Death Cab for Cutie – Soul Meets Body

11. Jónsi – Go Do
12. Elbow – Weather to Fly
13. Eels – That Look You Give That Guy

14. Arcade Fire – Neighborhood #3 (Power Out)
15. Wolf Parade – What Did My Lover Say? (It Always Had to Go This Way)
16. Yeah Yeah Yeahs – Heads Will Roll

17. The Doors – Twentieth Century Fox
18. Muse – Where the Streets Have No Name (ft. The Edge) [Live @ Glastonbury 2010]

continue reading…

Met de heftige gitaarklanken van Muse nog nagalmend in onze oren hebben wij onze tent gevonden. Zoals beloof een verslag van de eerste dag van Rock Werchter en onze reis daarnaartoe.

De reis verliep voorspoedig; slechts een tram die niet verder reed vanwege een ongeluk verhinderde ons en bijna misten we de trein. Na de lange trein- en busreis zochten we een plekje uit op camping B0 om daar de tent op te zetten (wat ons een stuk makkelijker afging dan gedacht.

Het aankomen op het festivalterrein van Werchter zelf voelde als een thuiskomen. Kyteman hadden we inmiddels grotendeels gemist, maar het trompetgeschal van setafsluiter Sorry konden we nog beluisteren onder het genot van een patatje met.

Daarna volgde het optreden van Midlake, die Caspar al eerder in Paradiso had gezien. Net zoals daar verviel het geluid tot een soort brei. Stem te zacht; bas te hard, en alle subtiliteiten die op het album te horen waren verdwenen spoorloos in deze geluidsmix. De grote tegenvaller van Rock Werchter?

Daarna zou The Xx ons in de piramidetent toespelen. Een hip indiebandje dat helaas wat saai bleek te zijn, wat overigens ook op hun album het geval is. Daar kon het nog wel, maar livemuziek moet nu eenmaal knallen.

Toen naar de mainstage, om te kijken naar Stereophonics. Daarvoor kenden we de band nog niet. Toen het eerste liedje begon dachten wij te maken te hebben met een Oasis-kloon. Maar naarmate het concert vorderde ontpopte de band zich tot de grootste verrassing van Rock Werchter. Vooral de zanger maakte indruk op ons.

En na Stereophonics was het eindelijk zover: Muse, de band waar wij het meeste naar uitkeken. Hun festivalshow evenaarde die in Ahoy, en ook de setlist onderging een paar positieve veranderingen. We zijn nu wel moe van al het springen en meezingen/schreeuwen. Zie de foto’s voor een sfeerimpressie.