Beautiful Freaks

alternative music pirate radio / reviews

epische folk

Was de Haldernse Spiegelzelt donderdag nog te klein voor de 5000 man die op het kleinschalige festival vlakbij de Duits-Nederlandse grens zijn afgekomen en waarvan er meer Nederlands te lijken spreken dan Duits, gisteren kreeg het terrein een flinke uitbreiding: ook het gebied rondom de main stage werd geopend, waar die dag ook een aantal bands speelden. In de perstent laaide al de discussie op of de festivaldonderdag wel nuttig was, of dat de main stage die dag ook al open zou moeten zijn, maar hoger geplaatste mensen binnen het festival beslechtten de discussie met een argumentum ad antiquitatem – zo gaat het al een aantal jaar goed, waarom zouden we het veranderen?

Enfin, vrijdag was de tent helemaal niet zo vol toen de Britse folkzangeres Laura Marling met haar band een paar zeer mooie liedjes liet horen. Haar tweede album I Speak Because I Can is helaas langs ons heen gegaan, maar afgaande op dit live-optreden zou ik haar plaatsen tussen Freak-folk / New Weird America-zangeressen als Joanna Newsom en Alela Diane, maar dan een stuk lieflijker. De muzikale begeleiding was bij vlagen bombastisch maar het was toch echt om de  betoverende stem te doen. De liedjes waarbij ze zichzelf alleen op gitaar begeleidde waren dan ook het mooist, maar het hele optreden was van begin tot einde boeiend.

Ons boeien, iets wat de laatste twee nummers van nieuwe soulsensatie Rox duidelijk niet konden. Hier hebben we verder niks over te zeggen, flauwe discosoul-meestampers die weinig meer te maken maken hebben met de groten van vroeger.

Het tafelvoetballen in de perstent – uw favoriete team Beautiful Freaks speelde uit en verloor – was te spannend om te kijken of Delphic nou die middelmatige indiegitaarrock-nerds waren of een hardcorehouseband met ronduit slechte elektro-stampers. In het voorbijgaan bleek het laatste het geval te zijn, Typisch gevalletje ‘niet ons ding’. Ook Post War Years, de groep in de circustent waar we naar of weg waren, bleek eerder saai dan spannend.

De eerste goede mainstage-act van de dag, Mumford & Sons, maakte de belofte gelukkig wel waar. Een van de acts waarvoor we zijn afgedaald naar Haldern, in het genre epic folk, folkmuziek met een groots gebaar. Dat is ook precies wat Marcus Mumford en zijn band in korte tijd zo populair heeft gemaakt: de grens met de rock wordt opgezocht en de band weet het zelfs voor elkaar te krijgen om folk dansbaar te maken. Gokje: volgend jaar op de mainstage van Werchter?
Toch kon de band uw verslaggevers ter plaatse maar ten dele overtuigen: weliswaar zijn vrijwel alle liedjes pakkend en de singles – The Cave als fantastische opener en Little Lion Man mid-set – daadwerkelijke hoogtepunten, maar uiteindelijk gebruiken ze toch steeds hetzelfde trucje. Dat wordt vooral duidelijk als er  ook een paar nieuwe nummers worden gespeeld – die hadden zo op Sigh No More kunnen staan.

Maar toch, met zo’n goede show zou je haast vergeten dat de echte headliner van de Haldern-vrijdag niet Mumford & Sons, maar het Nieuw-Mexicaanse balkancollectief Beirut is, onder leiding van Zach Condon. Mijn verwachtingen lagen nog altijd in de lijn van het dieptreurige en melancholische muziek van hun debuut Gulag Orkestar, dat me nog het meeste deed denken aan Gulaschsuppe in de Oost-Europese winter, met een scheutje wodka natuurlijk. Maar wat Condon en consorten op het podium neerzetten was meer geschikt voor een dronkelappenpolonaise. Het publiek hielp daar ook bij mee. Het was heus niet slecht, maar totaal niet wat we van de band verwacht of gehoopt hadden.

Vandaag, zaterdag dus, belooft verreweg de beste dag te worden van Haldern Pop 2010, met The Tallest Man on Earth, Yeasayer en The National als festivalafsluiter. Daarvan morgen een verslag. En entschuldigung voor het ontbreken van beeldmateriaal: de fotocamera ligt helaas nog in het hoofdkantoor in Amsterdam.

1. Eels – Beautiful Freak

2. Joanna Newsom – Good Intentions Paving Company
3. Heather Nova – Wanna Be Your Light
4. John Grant – I Wanna Go to Marz

5. The Frames – Seven Day Mile
6. Point Quiet – Nortena
7. The Swell Season – Low Rising

8. Silence Is Sexy – Here Comes the Wave
9. De Staat – The Fantastic Journey of the Underground Man (remix by DJ DNA)
10. NeWax – Pow Pow Pow

11. The The – Darkness Cannot Exist in the Presence of Light
12. Matt Henshaw – The Deepest Cellar
13. Kula Shaker – High in Heaven

14. Vampire Weekend – Cape Cod Kwassa Kwassa
15. Editors – Bricks & Mortar

16. Green Day – 21st Century Breakdown
17. Stereophonics – Mr. Writer
18. Pearl Jam – Baba O’riley

continue reading…