Pas enkele dagen teruggekomen van de festivalweide van Rock Werchter, stonden we afgelopen woensdagavond al weer in Tivoli, bij een concert van de in alternatieve kringen befaamde band The National. Wat een verandering, van het inhoudsloze, dronken festivalpubliek naar het serieuze en aandachtige zaalpubliek, maar dat moet ook wel als je naar The National gaat. Ze hebben al vijf cd’s uit maar spelen nog steeds in relatief kleine zalen (zoals Paradiso en dus ook Tivoli), maar verkopen die dan wel snel uit. Caspar en ik wilden naar onze thuishaven Paradiso gaan, maar met de tijd dat we er achter kwamen dat ze daar optraden was het al lang uitverkocht, dus zijn we maar naar het Utrechtse Tivoli vertokken. De vorige keer dat we daar waren trad Elbow op toen ze net The Seldom Seen Kid hadden gereleased.Dat was al een jaar geleden dus het was weer even wennen na al die concerten in Paradiso. The National’s nieuwste album, High Violet, werd door de hele scene als een prachtstuk ervaren, zo ook door Caspar en mij. Dit en positieve reacties van vorige concerten van The National zorgden ervoor dat wij er veel van verwachtten.