Beautiful Freaks

alternative music pirate radio / reviews

Overig

Archief

No comments

Let op: je bevindt je op de archiefpagina van Beautiful Freaks! Deze pagina wordt niet meer actief bijgewerkt en reageren op berichten is niet mogelijk. Voor actuele inhoud kun je onze huidige website bezoeken: http://beautifulfreaks.co.uk.

Intergalactic Lovers @ ParadisoIntergalactic Lovers, het is de Belgische band die eerst hun hele plaat zelf bekostigd heeft, opgenomen in Duitsland en gemasterd in de Abbey Road studio’s door de befaamde producer Steve Rooke (o.a. Franz Ferdinand, Last Shadow Puppets en de remasters van The Beatles), om vervolgens een deal met EMI te sluiten. De band waarvan de zangeres uit Libanon komt. De band die elkaar heeft leren kennen doordat ze bij dezelfde scoutingvereniging zaten, en die hun naam heeft ontleed aan een uit de hand gelopen verkleedfeestje. En het is natuurlijk de nieuwe belofte uit België. Vanavond stonden ze in Paradiso, dus wij waren erbij voor een interview.

In België zijn jullie inmiddels behoorlijk groot aan het worden, met veel airplay en optredens. Hoe kun je eigenlijk doorbreken als band in België?
Lara Chedraoui (zang): Vlaanderen!

Maarten Huygens (gitaar): Wat vooral erg belangrijk is, is in de HUMO komen te staan. Daarmee krijg je veel publiciteit. En je moet meedoen aan veel wedstrijden, zoals de HUMO Rock Rally. Maar wij winnen die helaas nooit.

Zijn het niet juist de verliezers die het later ver schoppen?
Lara: Ja, en wij zijn de Intergalactic Losers.

Maarten: Wat we elk geval zien is dat je goede zang moet hebben om zo’n wedstrijd te winnen. Ook al zitten er steengoede muzikanten in je band, als de zang verkeerd zit dan vindt de jury het niks. Wat dat betreft zitten wij dus goed.

Brendan Corbey (drums): Het maakt eigenlijk niet uit in welk genre je speelt, of het nou blues, jazz of rock is, maar je moet je wel zien te onderscheiden, een eigen smoel hebben. Dan kom je er wel. En wat kenmerkt jullie? Onze eigenheid.

Intergalactic Lovers @ Paradiso

Foto door Kim van Winkel

Wat de HUMO voor Belgische bands is, is De Wereld Draait Door voor groepen uit Nederland. Hoe was het om daar te spelen?
Lara: Leuk, hoewel alles daar snel gaat. Ik kan het wel begrijpen, want soms heb je weinig tijd. Ondanks dat hij zo snel praat kan hij toch niet altijd alles op tijd afhebben. Ook in Belgische televisieprogramma’s moeten we soms verkorte versies van onze nummers spelen.

Maarten: Tien seconden voordat we konden beginnen met spelen ontdekte ik dat er iets mis was met mijn effectpedaal. De delay was kapot, wat erg belangrijk is voor een nummer dat ‘Delay’ heet. Tijd om het na te kijken had ik niet, dus heb ik maar een cleane gitaarlijn geïmproviseerd.

In Nederland vallen Belgische groepen als dEUS, Balthazar en nu ook jullie op vanwege het internationale geluid. Jullie hebben uiteenlopende roots; heeft dat invloed gehad op het geluid van jullie songs?
Lara: Nee, eigenlijk niet. Toen we de biografie schreven voor onze website hebben we dat bedacht, we moesten nog iets hebben. Een paar van ons hebben Nederlandse of Waalse ouders, dus dat hebben we opgeschreven.

Brendan: Nee, veel heeft het niet uitgemaakt. Wel hebben we onze plaat opgenomen in Duitsland, bij Thomas Hann.

Lara: Het was erg fijn om met hen te werken. Alles was easy-going, de mensen waren rustig. We konden onze gang gaan en als we moe waren stopten we.

En daarna is Greetings and Salutations gemasterd door Steve Rooke, in de fameuze Abbey Road Studios. Voelden jullie je niet klein naast zo’n grootheid?
Lara: De samenwerking met Steve, uhm, mister Rooke –

Raf de Mey (bas): SIR Rooke!

Lara: Haha, Sir a.k.a.-I’ve-won-a-grammy Rooke. De samenwerking was erg fijn. Hij stelde ons erg op ons gemak en bracht een relaxte sfeer mee, in zijn sportkleding en gympies. We werden erg op ons gemak gesteld.

Brendan: Ze hebben wel allemaal typische Britse humor in de Abbey Road Studios.

Jullie gaan nu al om met topmensen, is het maximum nu bereikt? Hoe gaan jullie verder?
Brendan: Betere songs schrijven. Ik heb nog nooit naar het album geluisterd, omdat ik niet wil horen wat er allemaal beter had gekund. En omdat ik de songs al zo vaak heb gehoord. Veel optreden is natuurlijk ook belangrijk om beter en bekender te worden.

Greetings and Salutations is helemaal zelf bekostigd. Was dat zwaar?
Lara: Eigenlijk merkten we er maar weinig van. We hebben veel moeten optreden om onze facturen te kunnen betalen, maar er was geen extra druk om te presteren.

Maarten: Als we de studio ingingen voelden we dat we iets goeds deden met ons geld. We konden zelf kiezen of we een liedje iets commerciëler of juist minder commercieel maakten, onafhankelijk van hoeveel het kostte.

Maar daarna zijn jullie naar EMI gegaan, een groot label (Lara neuriet een dreigend ‘pam pam pam paaam’). Hoe zit dat nou precies?
Lara: We hebben heel veel verschillende labels aangeschreven, maar daarbij moesten we lang wachten. EMI vond onze muziek meteen goed. Bij veel andere maatschappijen moesten we iets veranderen, de hoes of de volgorde van de liedjes, maar EMI vond het goed zoals het was. In ons contract zit veel vrijheid, onze muzikale richting wordt er niet door beïnvloed.

Wat vinden ze in België eigenlijk van Nederlandse muziek?
*De bandleden noemen door elkaar namen op, waaronder Spinvis, De Staat en DeWolff*
Lara: En Bassie & Adriaan. Drommels, drommels, drommels…

Tot slot: waarom zijn jullie nou ‘Beautiful Freaks?’
Lara: Nou, Maarten kan soms té georganiseerd zijn. Dan wil hij dat iets precies op een bepaalde manier gaat, en als het anders gaat dan wordt hij boos.

Maarten, schreeuwend: JA!

Lara: En Ray heeft soms een te positief wereldbeeld. Hij denkt dat alles altijd goed gaat komen. En waarom ben jij een Beautiful Freak, Brendan?

Brendan: Ik luister graag naar de Eels.

Haldern Pop, waar we vorig jaar uitgebreid verslag van deden, is voor 2011 inmiddels al lang en breed uitverkocht. Terecht, want niet alleen de sfeer van dit kleine festivalletje aan de Nederlands-Duitse grens is erg fijn, ook de line-up is het geld meer dan waard. Zo kunnen we midden augustus kijken naar Anna Calvi, Fleet Foxes, Warpaint en My Brightest Diamond, om er maar een paar te noemen. Wij zijn er natuurlijk bij om verslag te doen, maar ook jij kunt nog kans maken op tickets. Onderstaande tekst komt van de Haldern Pop website en stelt jou in staat om kaartjes te winnen. Wij adviseren iedereen van harte om een poging te wagen.

Together with Zippo Haldern Pop Festival is seeking for 900 portrait photos of family, friends and other people you like and that give you that special heartwarming feeling.

Conditions of participation:

Step 1:
Tell us your short story on the topic ‚Heartwarming’ on maximum one page A4 (arial 12 pt) and post it until 1 july 2011 at the latest.

Step 2:
Those 75 participants with the most original (heartwarming) short stories will receive an original Lomo camera with a film of 12 exposures loaded. Additionally those will receive a Zippo lighter. You may keep the Lomo, as long as you mail us the 12 (scanned from the prints and digitalised) portrait shots till 22th june 2011.
It’d be great if the Zippo lighter would be starring in at least one of the pictures.

Step3:
Our jury will select three winning photos from all posted pictures. These three winners will receive four tickets each for the Haldern Pop Festival on top to please themselves and their friends.
From the total of all 900 portraits we will compose a total work of art (‚gesamtkunstwerk’) showing the flame of a Zippo lighter.  As a little token of our gratitude all participants will receive this motive as a DIN A1 poster.

Please mail your short stories and photos to:
zippo@haldern-pop.de

Gek genoeg vind ik dit gesmolten ijsje op een biggetje of roze konijn lijken. Laat het je eetlust voor muziek niet ontnemen. In de hoop dat deze zomer na alle regen toch nog mooi gaat worden hier de zomermix van Beautiful Freaks. Het grootste deel bestaat uit nieuwe muziek, maar daarin is een opmerkelijke retro-trent te bespeuren, waardoor een early sixties song daartussen nauwelijks opvalt. Je kan er langzaam likjes van nemen, of in een keer opeten (maar laat ‘m vooral niet smelten).

DOWNLOAD!

Onze favoriete Amsterdamse singer-songwriter, Kashmere Hakim, stond deze week in de NRC. Wij vinden het leuk dat een artiest die wij al een aantal maanden in het hart hebben gesloten nu ook bij een groot publiek bekend raakt, daarom hier een scan van het interview, met dank aan Kashmere zelf (click to enlarge):

Zelden heb ik zo’n leuk persbericht gezien. Eindelijk eens een band die niet alleen hun fans maar ook de critici probeert te pleasen. Een review is nauwelijks meer nodig. Beautiful Freaks komt er trouwens nog goed vanaf, vergeleken met onze ‘concullega’s’. Omdat het zonde is om dit te missen, hier het integrale persbericht met download-linkje (onderaan) en plaatje!

PERSBERICHT:
Jesus & the Christians remixt water in wijn

Ja, Jezus, een persbericht van meer dan vier alinea’s. Wat denken die gasten wel? Ik heb echt wel iets beters te doen dan al die f*cking lange bio’s lezen. Al zou ik dan zo snel niet weten wat. Maar grote God, het is toch van de zotten hoe slecht die artiesten van tegenwoordig zich in de journalist kunnen verplaatsen. Ik krijg minstens tien nietszeggende kutplaten per dag, allemaal vergezeld van een zo mogelijk nog beroerder begeleidend schrijven. Hoe moeilijk is het om kort en bondig tot je punt te komen? Ik ben nu al acht zinnen verder en ik weet nog niets. Amateurs. Tien zinnen…

“Jesus & the Christians is het schizofrene alter ego van producer en muzikant Pim van de Werken (Silence is Sexy / Eins, Zwei Orchestra)”. Ah, kijk, dit soort informatie, daar heb ik wat aan. Begín je persbericht daar dan mee, flapdrol. Een soloproject dus, met een naam die doet suggereren dat het om een band gaat. Lekker hip-alternatief hoor. Chapeau! Sukkel… Nou ja, Belle & Sebestian is ook geen duo. En Caro Emerald is eigenlijk twee vrouwen. Wacht, dat moet ik even onthouden, dat is misschien een leuke insteek voor een recensie. Wat ben ik toch een creatieveling.

“…producer en muzikant Pim van de Werken (Silence is Sexy / Eins, Zwei Orchestra)” Van de Werken… Die naam zegt me wel iets, vaag. O ja, van dat blog van hem, dat slappe aftreksel van wat Niels Aalbers doet. Ik heb die Van de Werken wel eens zien zitten bij één of ander forum op Noorderslag ofzo. Ontzettend lelijke kerel. Sloeg ook alleen maar wartaal uit. Geen idee meer waar dat over ging, hij heeft blijkbaar weinig indruk gemaakt. Net als die bands van hem, trouwens. “Met remixes van Blaudzun, Happy Camper, The Medics, Krach, The Black Atlantic, Ponoka, Novack, Eins, Zwei Orchestra, Silence is Sexy, Mensenkinderen en Little Things That Kill.” Hmm, daar zitten zowaar nog wel wat aardige namen tussen. Toch maar eens downloaden dan, die plaat. Kopje koffie erbij. Gut, ik begin er zowaar plezier in te krijgen!

“Het album wordt uitgebracht op Universehell music. Huh, dit op Universal? Die lui zijn echt helemaal de draad kwijt daar in Baarn. “… Universehell records”. Oeps, haha, Universe-hell! Werd ik even op het verkeerde been gezet! Geen onaardige woordgrap, dat moet ik die Wim nageven. Of was het nou Jim? Misschien had hij beter daar zijn beroep van kunnen maken, want die remixes van hem zijn weinig soeps. Een remix maken is meer dan een suffe drumbeat onder een bestaande track plaatsen, meneertje. Kutjelief, vergeet ik bijna om iets te tweeten over deze plaat. Snel, anders is die vervelende @atzedevrieze weer sneller. O, wacht, ik ben zelf Atze de Vrieze (die laatste zin alleen lezen als je zelf Atze de Vrieze bent).

Mooi, ik heb dat album nu voor de helft gehoord, da’s meer dan genoeg om aan een recensie te beginnen. Dit vind ik ervan.

3voor12, OOR en eventueel andere media die enkel door Mathijs van Nieuwkerk serieus worden genomen:

“Remixing Water Into Wine laat zich beluisteren als de stand van zaken in de Nederlandse popmuziek anno 2011. Van de Werken profileert zich bovendien nadrukkelijk als aanvoerder van een nieuwe lichting talentvolle Nederlandse producers.
(Altijd positief blijven, dat maakt de kans dat Matthijs van Nieuwkerk me gaat quoten groter!)

LiveXS, Fret, Musicmaker en andere gratis of anderszins goedkope bladen die volgeschreven worden door nietszeggende ‘journalisten’ van B- en C-garnituur:
“…”
(Een download-only? Dat doen we niet, we willen onze vrijwilligers namelijk belonen voor hun inzet. Komt trouwens goed uit, want Goede Tijden Slechte Tijden begint)

Kicking The Habit, Kindamuzik, Fileunder en andere blogs van goedbedoelende nerds die alleen gelezen worden door de mensen achter Kicking The Habit, Kindamuzik, Fileunder en andere blogs van goedbedoelende nerds:
“Een ronduit majestueus kunstwerkje van een militant doormarcherende talentvolle thuisproducer met het hart en de oren op de goede plek.”
(Had ik maar een kleinere woordenschat en een mooiere kop, dan had ik nu misschien een vriendin in plaats van een harde schijf vol porno…)

Mathijs van Nieuwkerk:
“Muziekkrant OOR schreef: Van de Werken profileert zich nadrukkelijk als aanvoerder van een nieuwe lichting talentvolle Nederlandse producers.”
(En nu ga ik mezelf lekker bevredigen op de uitzending van gisteravond).

Volkskrant, NRC en andere media waarvan de vergrijsde cultuurredacties ergens halverwege de jaren tachtig de aansluiting met het vakgebied voorgoed verloren hebben.
“Jesus & The Christians haalt elf liedjes door de mangel, waaruit inventieve pareltjes vol invloeden uit EBM, techno, dubstep, minimal, chillwave en grindcore tevoorschijn komen”
(Ik hoop maar dat ik die termen goed bij elkaar gegoogled heb…)

Johnvandebips.nl, Kooskuttenvlees.blogspot.com en andere non-blogs waarvan het aantal bezoekers per dag lager ligt dan het aantal spelfouten per zin:

“Jezus en de Chritians zijn een superleuke band en ze heben volgens mij superveel vershillende zangers ofzo want het de band alle nummers klinkt telkens anders. Houdt ze in de gaten, daar gaan we nog meer zeker van horen!”
(Snel mijn moeder bellen dat er weer een recensie op mijn site staat!)

Veronica Magazine, Dagblad van het Noorden, AD, gratis treinkrantjes en al die andere media waarvan de onkundige muziekredacteur ook verantwoordelijk is voor de katernen economie en internationale politiek en de wekelijkse receptenrubriek:
“Het lijkt wel wat op Coldplay en Queen, maar dan met een beat eronder. Leuk plaatje. Drie sterren.”
(Weet ik veel. En nu rap uitvinden hoe het met die oorlog in Libanon (Liberia? Libië? Liechtenstein?) staat.)

Subbacultcha, Vice en andere media waarvan de medewerkers elkaars coolheid afmeten aan het aantal bands met minder dan 100 luisteraars in hun last.fm maandlijst en het aantal van Pitchfork gejatte woorden in hun recensies:
Jesus and The Christians brengt ons een trits ass-kicking gauzy electronic nu-chill poldertunes, vol prick-fuzzy, yuckable gitaarlicks en undemanderized fillmore goosekick traditional bring-a-long cosmotronic keyboards waar ook je schoonmoeder mee uit de voeten kan.
(Zo, het werk is gedaan, ik kan weer de hele avond heimelijk naar mijn Beyoncé-cd luisteren.)

By The Grape, Winelife en andere wijnmagazines:

“Het blijkt dus geen wijnmachine te zijn, maar een digitale muziek-cd die, wanneer je hem op een schijfje brandt, prima dienst kan doen als onderzetter voor een mousserende Chardonnay uit 1984.”
(Och, Martha, neem even een flesje Chardonnay mee uit de kelder, wil je? En zet even iets anders op. Puccini ofzo.)

EO, refoweb.nl, Nederlands Dagblad en andere christelijke media:
“Het is onvoorstelbaar dat puike Christelijke beatgroepen als Little Things That Kill en Mensenkinderen deze ketter goedkeuring hebben gegeven voor het remixen van hun liedjes. God sta ons bij dat dit afgedwaalde schaap weer bij de kudde terecht komt, deo volente in de gloria.”
(Heeft u dit gelezen, Here God? Kom ik nu in de hemel? Aaah, toe? Amen.)

Download: hier

Super Furry Animals - DownloadDOWNLOAD

Beautiful Freaks’ collegablogger en -muziekliefhebber Kasper van Royen, bekend van Kasblog en zijn voormalige radioprogramma De Keuze van Kas, is vandaag te gast in de uitzending om zowel het nieuwe album van Gruff Rhys als zijn compilatie van diens band de Super Furry Animals aan het Beautiful Freaks-publiek te presenteren en ons zo te verwelkomen in de wonderbaarlijke wereld van deze band. In een e-mail schreef hij mij:

Ik vind het werkelijk een eer om een ware muziekliefhebber zoals jij in de wonderlijke wereld van deze band te mogen introduceren!

Ik zou er van alles bij kunnen zeggen – over de vele ontwikkelingen die de band heeft doorgemaakt, de enorme stapel side-projects van de verschillende bandleden, de politieke boodschappen die achter de melige teksten verborgen gaan, de bizarre liveshows – maar dat zijn dingen die je later zelf wel ontdekt als deze band je zo blijkt aan te spreken als ik denk en hoop. Laat de muziek nu maar voor zich spreken.

Ik denk dat deze compilatie wel een aardig beeld geeft van de genialiteit en veelzijdigheid van deze band. Natuurlijk was het niet makkelijk om hem samen te stellen, daarom was het eerst ook een dubbelcd. Maar nu ik het heb teruggebracht naar een enkele schijf werkt het denk ik vele malen krachtiger als introductie voor nieuwkomers. Mocht je het tof vinden, moet je gewoon blind (doof?) hun albums aanschaffen (en daarna natuurlijk EP’s etc.).

Mocht je niet zoveel blijken te hebben met deze band, zal ik je daar echter niet minder om waarderen. Een groot deel van mijn muziek-liefhebbende vrienden, met wie ik vele favorieten deel en uren over muziek kan praten, hebben niet zoveel op met de Furries. En al kan ik mij er niets bij voorstellen, ben ik maar opgehouden me daarover te verbazen. Het zal wel iets met sfeer ofzo te maken hebben, het blijft lastig daar de vinger op te leggen. Maar wat ik wil zeggen is, voel je niet onder druk gezet om dit goed te vinden. Het moet je maar net aanspreken.

Hoe dan ook veel luisterplezier!

Groeten, Kas

Die boodschap kan ik alleen maar beamen. Voor wie na het beluisteren ook de Furry-gekte te pakken heeft: ‘welkom in de waanzinnige wereld van de furries!’ En anders? Ook geen probleem, Beautiful Freaks en Kasblog hebben allebei nog veel meer muzikale schatten voor je om te ontdekken. Downloaden dus die compilatie!

King of Limbs

Zonder voorbarig te zijn: de nieuwe CD van Radiohead kunnen we alvast noteren als grootste teleurstelling van het jaar. Uitgebreide mening volgt nog, maar voorlopig horen we in King of Limbs alleen nog maar ongeïnspireerde muzak.

We maken het onszelf de laatste tijd wel erg makkelijk. Aanstaande maandag (07/02/2011) wéér geen radio, mede wegens het falen van de live-stream. In plaats daarvan bedienen we ons graag van de prachtige playlists die Kurt Cloninger maakt. Vorige keer plaatsten we al Tremolo, inmiddels heeft hij al weer een nieuwe playlist gemaakt die wij graag willen delen. Op Micro-Epic staan onder andere tracks van The Beatles, Sigur Rós en The Jesus & Mary Chain. Helemaal BeauFrea-geschikt dus. Download hier.

En in de tussentijd kan je je alvast voorbereiden op de uitzending van volgende week. In Loveable Freaks draaien we natuurlijk de mooiste indie-lovesongs en komt onze collega Kasper te gast en gaan we het hebben over het nieuwe album van Gruff Rhys en zijn band de Super Furry Animals. Stay tuned!

Normaal laten wij het posten van festivalline-ups over aan de diverse nieuwssites en richten wij ons op de muziek. Maar die van het Coachella Festival is zo goed dat ik het niet kan laten. Hier kan ik uren naar kijken. Al die heerlijke bands. Wauw.